توصیف خدای بزرگ در کتب مقدس مسیحیان!!

ای خدایا مرا ببخش! پناه می برم به تو از درج این مطالب(البته منظورم خدایی که مسیحیان توصیف میکنند نیست! )

1)     پشیمانی خدای کتاب مقدس از خلقت انسان

«و خداوند پشیمان شد که انسان را بر زمین ساخته بود و در دل خود محزون گشت و خداوند گفت: انسان را که آفریدم از روی زمین محو سازم، انسان و بهایم و حشرات و پرندگان هوا را چونکه متأسف شدم از ساختن ایشان »[1]

معروف است که « چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی » ، کاری که در نهایت به پشیمانی بیانجامد زیبندۀ عاقل نیست چگونه است که خداوند مرتکب چنین کاری می‌شود؟

2)     خداوند از اتحاد مردم ترسید ، زبانهایشان را مختلف نمود ! 

«و خداوند نزول نمود تا شهر و برجی را که بنی آدم بنا می‌کردند ملاحظه نماید و خداوند گفت: همانا قوم یکی است و جمیع ایشان را یک زبان و این کار را شروع کرده‌اند و الان هیچ کاری که قصد آن بکنند از ایشان ممتنع نخواهد شد. اکنون نازل شویم و زبان ایشان را در آنجا مشوش سازیم تا سخن یکدیگر را نفهمند»[2]

آیا خداوند این قدر ضعیف و درمانده است که از یکپارچگی مردم و اتحاد آنها به هراس می‌افتد و به ناچار در زبان آنها اختلاف می‌افکند؟باید دید که خداوند برای پیشرفت شگرف و حیرت‌آور انسان‌ها در قرن بیست و یکم چه تدبیری اندیشیده است؟

3)     غیرت عجیب خدا و انتقام گناه پدر از پسر

« من که یهوه خدای تو می‌باشم خدای غیور هستم که انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آنانی که مرا دشمن دارند می‌گیرم»[3]

کدام عقل و منطق می‌پذیرد که پسر تاوان گناه پدر و اجداد خویش را بدهد ؟آیا این غیرت است که خداوند انتقام گناه پدران را از پسران و نوه‌هایشان بگیرد ؟

4)     شکل خدای مسیحیان

یوحنای لاهوتی از نویسندگان کتاب مقدس در عهد جدید، خدای خود را به گوسفند ذبح شده‌ای تشبیه می‌کند که هفت شاخ و هفت چشم دارد.

«و دیدم در میان تخت و چهار حیوان و در وسط پیران ، برّه‏ای چون ذبح شده ایستاده است وهفت شاخ و هفت چشم دارد که هفت روح خدایند که به تمامی جهان فرستاده می‏شوند»[4]

در جای دیگر:

o       ایشان با برّه جنگ خواهند نمود و برّه بر ایشان غالب خواهد آمد زیرا که او ربّ‏الارباب و پادشاه پادشاهان است و آنانی نیز که با وی هستند که خوانده شده و برگزیده و امینند.یوحنا می‌گوید گوسفند مزبور گویا ذبح شده بود (با شک و تردید) نه این که واقعا ذبح شده باشد![5]

5)    کشتی گرفتن پروردگار جهانیان با یعقوب نبی!

«و یعقوب تنها ماند و مردی با وی تا طلوع فجر کشتی می گرفت ( البته ننوشته این کشتی فرنگی بوده یا آزاد و اینکه دو نفر چطوری چند ساعت می تونن کشتی بگیرن . خدا که معلومه خوب قدرت خدایی داره ولی یعقوب چطوری از شب تا صبح کشتی گرفته ! نمی دونم ! )و چون او دید که بر وی غلبه نمی یابد کف ران یعقوب را لمس کرد ( چقدر بی نزاکت ) و کف ران یعقوب در کشتی گرفتن با او فشرده شد !پس گفت : مرا رها کن زیرا که فجر می شکافد . گفت تا مرا برکت ندهی تو را رها نکنم به وی گفت نام تو چیست ؟ گفت یعقوب گفت از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه اسرائیل زیرا که با خدا و انسان مجاهده کردی و نصرت یافتی . و یعقوب از او سوال کرده گفت: مرا از نام خود آگاه ساز . گفت چرا اسم مرا می پرسی ؟ و او را در آنجا برکت داد و یعقوب آن مکان را فنیئیل نامیده ( گفت ) : زیرا خدا را روبرو دیده ام و جانم رستگار شد.»[6]

6)     بلند شدن دود از بینی خدا و خارج شدن آتش از دهانش

بنا بر نقل کتاب مقدس از بینی خداوند دود و از دهانش آتش متصاعد می شود:

«آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید و اساس های آسمان بلرزیدند و از حدّت خشم او متحرک گردیدند. از بینی وی دود متصاعد شد و از دهان او آتش سوزان در آمدو اخگرها از آن افروخته گردید. و او آسمان ها را خم کرده، نزول فرمود و تاریکی غلیظ زیر پایهایش بود. بر کروبین سوار شده، پرواز نمود، و بر بالهای باد نمایان گردید.»[7]

«او آواز مرا از هیکل خود شنید و استغاثة من به حضورش به گوش وی رسید. زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوهها بلرزند و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد. دُخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید. آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظی می بود. بر کروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد. تاریکی را پردة خود و خیمه‎ای گرداگرد خویش بساخت.»[8]

از دیگر کرامات خدای مسیحیت!

1)     راه می‌رود و دنبال آدم می‌گردد[9]

2)     به قول و وعدۀ خویش وفا نمی‌کند[10]

3)     از ساکنان خانه‌ ها بی خبر است[11]