مسیحیت شناسی

تولستوی می‌گوید:

من نظر خوانندگان را به این مطلب متوجه می‌سازم که در ضمن بیاناتم در تعلیمات مسیح، گمان نبرند انجیل‌های چهارگانه را کتب مقدس، محل اعتماد و عتبار می‌دانم، زیرا این مطلب توهم و گمراهی روشن است. باز همین دانشمند می‌گوید: خوانندگان کتابم بدانند اصل تعلیم حقیقی مسیح، مقدس و خوب است، اما این فقرات نوشته شده، این سفرها و حروف، اناجیل مقدسی که ما آنها را به مجرد گفته مردمان مقدس بدانیم، نیستند.

کلنل اینکرسال آمریکایی :

یکی دیگر از اعترافات کنندگان به تحریف عهد جدید (کلنل اینکرسال) آمریکایی است، که تحت عنوان (چه کسی عهد جدید را نوشت؟) می‌نویسد: علمای نصاری تصدیق دارند که اگر اناجیل (چهارگانه) متی، مرقس، لوقا، و یوحنا را نوشته اند باید به زبان عبری نوشته باشند... ولی یک نسخه از آن‌ها به زبان عبری یافت نشده و تمامی آنها به زبان یوناین است.

گنت گاتن :

(گنت گاتن) نویسنده مسیحی می‌نویسد: لیبرالیسم [1]در تلاش خود برای بیان مسیحیت اجبارا پاره‌ای از مبانی مسیحیت را تحریف کرده، محققان لیبرال، مسیحیت کنونی را با این حقیقت آشنا ساختند که: کتاب مقدس، سراسر ملهم خدا نیست[2]. کتابی که می‌خوانید : مجموعه ای از خرافات و موهومات از (کتاب مقدس!) مسیحیان است. این کتاب به خوبی ماهیت مسیحیت (دین تحریف شده) را به شما نشان می‌دهد، و ادعاهای پوچ مبلغین استعماری کلیسا را برمبلا می‌سازد.

 هِربرت جورج ویلز مورخ انگلیسی:

 شخصیت‌های متعددی سبب تحریف در دین مسیحیّت شده‏اند. یکی از شخصیت‌های برجسته‌ی مسیحی که حتی به اعتراف نویسندگان مسیحی سبب تحریف دین مسیحیّت شده است، «پولُس»است. «ویلز» مورخ انگلیسی در این مورد می‏گوید:

همان وقت معلّم بزرگ دیگری پدیدار شد که بسیاری از چهره‏های مورد اعتماد معاصر، او را مؤسس حقیقی مسیحیّت می‏شمارند، یعنی «شاول طرسولی» یا «پولس». او یهودی‏زاده بود، هر چند برخی نویسندگان یهود آن را انکار می‏کنند، ولی شکّی نیست که او نزد استادان یهودی درس خوانده بود، جز آن که او در الهیات هلنیتی اسکندریّه متبحّر بود و متأثر از شیوه‏های تعبیر فلسفی از مکاتب هلنیتی و شیوه‏های بحث رواقیان و دارای دیدگاه دینی بود و مدت‌ها پیش از آن که نامی از یسوع ناصری شنیده شود، به تعلیم مردم پرداخته بود.[3]

ارنست رنان فیلسوف فرانسوی:

«رنان» نیز در این مورد می‏گوید:

برای فهم تعالیم حقیقی حضرت عیسی(علیه‏السلام) همان‌گونه که او می‏فهمید، سزاوار است در آن تفسیرها شرح‌های دروغی که چهره‌ی تعالیم مسیح را زشت ساخته و آن را زیر پرده‌ی ضخیمی از تیرگی پوشانده است، بحث و بررسی کنیم. بررسی ما به دوران پولس برمی‏گردد که تعالیم مسیح را نفهمید، بلکه آن را بر محمل دیگری حمل کرد، سپس آن را با بسیاری از سنّت‏های فریسیان و تعالیم «عهد عتیق» به هم آمیخت.

از عهد پولس بود که «تلمود» آشکار شد که به تعالیم کنیسه‏ها معروف بود، ولی تعالیم اصلی و حقیقی مسیح، صفت الهی و کمال خود را از دست داد ... و آن شارحان و مفسّران، مسیح را خدا می‏خوانند، بی آن که برای آن دلیلی بیاورند و در ادعای خود به سخنانی در پنج سِفر استناد می‏کنند، با این‏که آن سخنان کم‌ترین دلالتی بر این‏که مسیح، همان خداست، ندارد.[4]

بنابراین، وجود تحریف در دین مسیحیّت و نیز اعتراف اکثریت متفکران مسیحی و حتی اعتراف خود کتاب مقدس به این امر که این کتب بعد از ظهور حضرت عیسی(علیه‏السلام) توسط انسان‌های عادی به رشته‌ی تحریر در آمده است، امری مسلم و مورد قبول می‏باشد.