مسیحیت شناسی

کلیسا درحوزه علم و فرهنگ، خود را یگانه مرجع معتبر صدق و کذب آموزه های علمی از قبیل علوم تجربی و هیئت میخواند و از مردم میخواست بدون مطالبه دلیل در برابر آموزه های کلیسا و کتب مقدس تسلیم شوند.^[1]

کلیسا زمانی تعلیمات ارسطو را الحاد می‏دانست. اما با رواج آن با چرخش180 درجه آن را از الهیات مسیحی شمرد و مخالفت با آنرا کفر و بدعت نامید

کلیسا بجاى برخورد صحیح با مخالفین (منتقدان و مخالفان سنن و رسومات کلیسا و الهیات جزمى از جمله دانشمندان و مخترعان  علوم و  فنون) آنها را به کفر متهم می‏کرد و همان طور که اشاره شد ؛ در دادگاه‏های تفتیش عقاید (انگیزیسیون) به پای میز محاکمه می‏کشاند و به طرز فجیعی شکنجه می کرد‏‏ و از میان بر می‏برد.^[1]

با توجه به زمینه های نامعقول و ضد علم فوق، دانشمندان تجربی هم جمود ورزیدند و عالَم غیر ماده را انکار کردند و گفتند: اعتقاد به نیروی فوق طبیعی توهمی است که از جهل بشر قدیم به علت‌های مادی پیدا شده است و الآن که بشر با پیشرف علوم ، آن علت‌ها را کشف کرده است معلوم میشود که علت غیبی و غیر مادی در کار نیست؛ ازاینرو نیازی به دین نداریم و در نهایت باور نادرست تضاد علم با دین و کفایت علم در همه عرصه ها^[2] در ذهن دانشمندان ایجاد شد